Quarter 2/2016

วินัย เปยงใจ (ที่สองจากขวา) และเพื่อนๆ เชฟ

ขางๆ ศูนยพัฒนาการเด็กพิเศษพระมหาไถ เปนที่ตั้งของบานหลังเล็กสีขาวสไตลโมเดิรน มีตัวอักษร ใหญเรียงรายอยูตามแนวรั้ว อานวา Ray Bakery School เปนสถานที่รวมตัวของเด็กๆ และผูปกครอง ที่มีใจรักการทำขนมและการบริการ พอเปดประตูเขามา จะเจอคาเฟ Half n’ Half Bakery ตกแตงเรียบๆแตดู เกอบอวลไปดวยกลิ่นเบเกอรี่อบใหม เสียงเครื่องชง กาแฟดังคละเคลาไปกับเสียงเพลงฟงสบายที่เปดคลอ เบาๆ เหมาะเปนสถานที่นั่งเลน อานหนังสือและ จิบกาแฟเปนที่สุด มีขนมและเครื่องดื่มมากมายให เลือกชิมฝมือเด็กๆ และผูปกครอง จะเปนเคกทีรามิสุ เนื้อแนนทานกับลาเตรอนๆ หอมกรุน หรือจะทาน คุกกี้ช็อกโกแลตเต็มคำกับชานมเย็นๆ ดื่มแลวชื่นใจก็มี ทั้งนั้น สามารถสั่งกับพนักงานทั้งเด็กๆ และผูปกครอง ที่ยืนอยูตรงเคานเตอรไดและยังมีกองทัพเชฟที่อยู เบื้องหลังความอรอยอีกถึง ๕ คน วินัย เปยงใจ เด็กหนุมสูงโปรงวัย ๒๐ ป เปนหนึ่ง ในทีมเชฟที่คุณครูเห็นแววตั้งแตยังเรียนอยูที่ศูนย พัฒนาการเด็กพิเศษ พระมหาไถ เลยชวนมาเรียน ทำขนม เด็กหนุมเรียนจบแลว แตยังทำงานเปนผูชวย เชฟอยูจนถึงปจจุบัน แรกๆ วินัยเองก็กลัววาตัวเอง จะทำขนมไมอรอย เพราะการทำขนมนั้นจะตองจำสูตร และตวงสวนผสมเยอะแยะไปหมด ใสเนย น้ำตาล ตองเทานี้พอดีเปะ แตพอฝกฝมือไปเรื่อยๆ เขาเริ่ม มั่นใจฝมือตัวเองมากขึ้น จนตอนนี้สามารถเปนลูกมือ ใหหัวหนาเชฟไดสบายๆ ทำไดทั้ง ขนมปงไสกรอก ขนมปงลูกเกด เคก และเมนูอื่นๆ อีกมากมาย ในหนึ่งวันวินัยมีหนาที่ตองรับผิดชอบกับเพื่อนๆ อีก ๔ คน คือ ทำ Bakery Box Set ที่ลูกคาจากบริษัท หรือหนวยงานตางๆ สั่งมาถึง ๑๕๐ กลองตอวัน แตถาวันไหนวาง เขาก็จะมีโอกาสไดออกมาอยูที่ หนารานกับคนอื่นๆ รายไดที่มาจากคาเฟนี้ สวนหนี่ง

จะนำไปสนับสนุนการเรียนการสอนที่ศูนยพัฒนาการ เด็กพิเศษตอไป หลังจากเลิกเรียนตอนบายสามโมงครึ่ง ปกรณ จะรีบวิ่งลงไปเปลี่ยนเสื้อผาเตรียมตัวไปซอมกีฬากับ พี่ๆ เพื่อนๆ ถึงแมเด็กๆ ที่โรงเรียนจะมีหลากหลาย วัย แตก็ไมมีการแบงแยกรุนพี่กับรุนนอง ทุกคนจะคอย ดูแลซึ่งกันและกัน เด็กชายชอบเลนกีฬาหลากหลายชนิด ไมวาจะเปนวายน้ำ เตะบอล เลนบาส แตที่เกงกาจที่สุด เห็นจะเปนเรื่องวิ่ง เพราะแมวาจะเปนนองเล็กที่สุด ในกลุมแตฝมือการวิ่งระดับตัวแทนโรงเรียนไปแขงขัน กีฬาแหงชาติสำหรับคนพิการระหวาง ๙๓ โรงเรียน ที่จังหวัดนครราชสีมา ไดเหรียญทองกับเหรียญเงิน ติดมือกลับบานมาอวดแมดวย อุไรเห็นพัฒนาการหลายอยางของลูกชายตั้งแต เขาเรียนที่ศูนยพัฒนาการเด็กพิเศษพระมหาไถ ผานไป เพียงอาทิตยสองอาทิตยจากเด็กที่ไมชอบไปโรงเรียน กลายเปนเด็กราเริง กลาพูด กลาแสดงออก คุณแมอุไร สังเกตวาการไปโรงเรียนทำใหนองปกรณมีแรงผลักดัน ที่อยากจะพัฒนาตัวเอง เวลากลับบานมา สิ่งที่เธอ จะไดยินจากลูก คือคำพูดที่วา “แมเพื่อนคนนี้เกงจัง ปกรณอยากเกงแบบนี้บาง” ยิ่งชวงที่ไปซอมวิ่งแรกๆ เด็กชายจะมีไอดอลชื่อพี่ปอม เปนนักกีฬาที่แขงแลว ไดรางวัล พี่ปอมจะคอยบอกปกรณเสมอวา “นองตอง กินนมเยอะๆ นะ” นองปกรณก็จะเชื่อ และทำตาม เพราะอยากเกงเหมือนพี่ปอม ปดเทอม เวลากลับไปเยี่ยมครอบครัวที่สกลนคร ตากับยายก็จะชมเสมอวานองปกรณกลายเปนเด็ก ที่มีสัมมาคารวะ ไหวผูใหญ รูจักออนนอมถอมตน อุไรนึกดีใจเสมอที่เธอไดพาลูกชายเขามาเรียนที่นี่ ที่ที่สามารถ “สอนใหคนไมรูเรื่องใหกลายเปนคนที่ รูเรื่องได”