Quarter 4/2014

“รถดู บส ๘ คั น ที่ กรมรถไฟสั่ งซื้ อเข ามาใช ตั้ งแต ป ค.ศ. ๑๘๙๓ มี อยู สองแบบ แบบหนึ่ งใช ล อแบบ ๒-๔-๐ คื อมี ล อนำ ๒ ล อ ล อกำลั ง ๔ ล อ ไม มี ล อตามนั้ นเป น รถจั กรไอน้ ำชนิ ดมี ถั งบรรจุ น้ ำในตั ว ใช สำหรั บลากจู ง ขบวนรถโดยสารเพราะทำความเร็ วได สู งกว า ส วนอี ก แบบหนึ่ งมี จำนวนสี่ คั นเท ากั นนั้ น เป นรถจั กรไอน้ ำแบบ ล อ ๐-๖-๐ ที่ ต องมี การบรรทุ กน้ ำต างหากเป นรถจั กร สำหรั บลากจู งขบวนรถสิ นค าเพราะแล นช าแต มี กำลั งฉุ ด ลากสู งกว า ”รถจั กรไอน้ ำรุ นแรกทั้ ง ๘ คั นนื้ ได รั บหมายเลข ตั้ งแต ๑ ถึ ง ๘ ตามลำดั บ จึ งจะน าสั นนิ ษฐานว าคงจะ ใช รถจั กรไอน้ ำ “ดู บส ๒-๔-๐” หมายเลข ๑ ในการ ลากจู งขบวนรถไฟพระที่ นั่ งในพระราชพิ ธี “ปฐมฤกษ รถไฟหลวง” เมื่ อวั นที่ ๒๖ มี นาคม ๒๔๓๙ “ป จจุ บั นไม มี รถจั กรไอน้ ำแห งเกี ยรติ ภู มิ “ดู บส ” ไม ว าคั นไหนหรื อแบบไหนหลงเหลื อให เห็ น “ทั้ งหมดคื อจุ ดเริ่ มต นของการพั ฒนายานยนต สอง อย างที่ เริ่ มมี ในประเทศไทย ได แก รถรางที่ ใช ไฟฟ าเป น พลั งงานและรถจั กรที่ ใช ไอน้ ำเป นพลั งงาน และยั งมี พลั งงานอื่ นมาเสริ ม พลั งงานที่ ว านี้ คื อน้ ำมั นซึ่ งชาติ ตะวั นตกรู จั กนำมาใช เกื อบจะเป นเวลาเดี ยวกั นกั บที่ รู จั ก พลั งงานไอน้ ำ สยามรู จั กน้ ำมั นตั้ งแต ป พ.ศ.๒๔๓๗ เมื่ อบริ ษั ท socony (บริ ษั ทแสตนดาร ดออยล แห งนิ วยอร ก) จากสหรั ฐอเมริ กา มาตั้ งที่ ทำการอยู ที่ ตรอกกั ปตั นบุ ช ขายน้ ำมั นก าด ตราไก และตรานกอิ นทรี และมี ผลิ ตภั ณฑ หล อลื่ นสำหรั บเครื่ องจั กรไอน้ ำในโรงสี ข าว

“จนถึ งป พ.ศ.๒๔๓๙ เมื่ อพระบาทสมเด็ จพระจุ ล- จอมเกล าเจ าอยู หั ว รั ชกาลที่ ๕ ทรงโปรดเกล าฯ ให เป ด การเดิ นรถไฟที่ เรี ยกว า “ปฐมฤกษ รถไฟหลวง” ในเส นทาง สายแรกคื อ กรุ งเทพฯ-อยุ ธยา ในการนี้ หั วรถลากใน ครั้ งแรกใช พลั งงานไอน้ ำดั งได กล าวมาแล ว ผู แทนบริ ษั ท socony ได เสนอน้ ำมั นหล อลื่ นที่ ใช กั บเครื่ องจั กรใน โรงสี ข าวมาทดลองใช กั บรถจั กรไอน้ ำรุ นแรกๆ ของ กรมรถไฟหลวง (ร.ฟ.ล.) จนถึ งป พ.ศ.๒๔๖๓ จึ งได สั่ ง น้ ำมั นเครื่ องที่ ใช กั บรถจั กรไอน้ ำโดยเฉพาะมาขายแก กรมรถไฟหลวง”